ආ අක්කා සීට් එක

එදා අපි ලෙක්චර්ස් යන දවසක්,උදේ තිබ්බෙ 9 -12 සිස්ටම් ලෙවල් ප්‍රෝග්‍රෑමින් ලෙක්චර් එක.ඒක ඉවරවෙලා එද්දිම මගෙ යාලුවට ඔනේ උනා බොක් එකට යන්න.ඒත් ඒකට ටවුන් එකට යන්න එපෑයි.ඒත් ඉතින් මොනවා කරන්නද හොදම යාලුවෙක් නෙ.කමක් නෑ කියල කෑම්පස් එක ඉස්සරහින්ම බස් එකට නෑගල ටවුන් එකට ආවා.පොඩි දුරක් නෙ,රුපියල් 10ක විතර.

ඒත් එදා බොක් එකේ පෝලිම,කමක් නෑ ආව එකේ අරන්ම යන් කියල පෝලිමේ හිටියා.ඉදලා ඉදලා සල්ලි අරගන අනික් පෑත්තට එන්නත් ඔනේ.මොකද 1ට ආය ලෙක්චර් එකක්.කොහොම හරි සල්ලිත් අරන් හොදටම බඩගිනී,කකා ඉන්න වෙලාවක් නෑ යන්නත් එපෑයි.බ්‍රික්සි එකට ගිහින් කූල් 2ක් බිලා පන්සල ඉස්සරහ හෝල්ට් එකට වෙලා හිටියා බස් එකක් එනකන්.

බලාගන හිටිය හිටිය කරුමෙටද මන්ද එදා වෙලාවට බසුත් නෑ.අහ්...ඔන්න එතකොටම එකක් ආවා.සෙනග පිරිල,මේකෙ නොගියොත් ලෙක්චර් එක මිස් වෙනවා ඒ නිසා දෙන්නා නෑගල ආවා.කොහොමත් මගින් සෙනග අඩුවෙනවනෙ කියලා.ඒ අස්සෙ කන්ඩක්ට හා... පස්සට යන්න...තව ඉඩ තියනවා... කිය කියා කෑගහනවා.

කෑගෑහිල්ල හින්දම අපිදෙන්නත් ටිකක් පස්සට ගියා.මෙන්න එක පාරටම කොල්ලෙක් නෑගිටල සීට් එක දෙනවා.එත් එක්කම ආය මොකටද හිටගන යන්නෙ කියලා,වාඩිඋනා මම බෑග් එකත් අරගන.ඒත් එක්කම එහා පෑත්තෙ හිටපු ටිකක් වයසක ගෑණු කෙනෙක් ඔරවල බලපි මම් දිහා.අර කොල්ල බහින පාටකුත් නෑ.ඉස්සරහට ගිහින් හිටගන ඉන්නවා.දෙන්නටම පුදුමයි මේ වෙච්චදේට මේ මොකෑ...බොලේ මේ කියලා...

පස්සෙ තමයි වෑඩේ තේරුනේ.මගෙ යාලුවා ටිකක් මහත කෙනෙක්.වෙනදා ගොඩක් වෙලාවට ට්‍රව්සර්ස් බ්ලවුස් අදින මෙයා අද රෑලි දාපු දිගම දිග සායක් ඈදලා.ඈත්තටම එකපාර බලපු කෙනෙක්ට බබෙක් හම්බවෙන්න ඉන්න කෙනෙක් කියලා හිතෙන තරම්.

මට මෑරෙන්න හිනා,ඒ අස්සෙ අර ගෑණුකෙනා ඔරවනවා ලග ඉදන්. කොහොම හරි ටිකකින් අපි බහින තෑන ලංවුන නිසා දනි පනි ගාල ඉස්සරහට ඈවිත් බෑස්සා.මේක නිසා යාලුවටත් ටිකක් දුක හිතිල අප්සට් වගේ.ඒත් ඒ අස්සෙ එයාටත් හිනා.

ප.ලි: බෑහෑල බලද්දි 1ට විනාදි 5ක් විතර වෙලාව.හිනා වෙවි හිනා වෙවී කෙලින්ම ලෙක් යන් කියලා කන්ද නෑංගා.යද්දි ලෙක් එක පටන් අරන්,කුයිස් එකකුත් දීලා.ඒත් යාලුවා එද්දිම කිව්වා වෑඩිය හිනා වෙන්න එපා අඩන්න තමයි වෙන්නෙ කියල.කෝකටත් යාලුවා පව්නේ කියල මම් හොස්ටල් එකේ අයටත් ගිහින් විස්තරේ  කිව්ව.ආ... අර බොක් කියල තියෙන්නෙ BOC atm එකට.