විශාදයෙන් විඳවීම

 මේ කතාවට සම්බන්ධ මිත්‍රයා මට හම්බුනේ ෆේස් බුක් එකෙන්.මේ වෙනකම්ම මම් එයාව හෑබහින් නම් දෑකල නෑ.මට වෑඩිය අවුරුදු කීපයක් විතර වෑඩිමල් කෙනෙක්.එයත් මම් ඉන්න ෆීල්ඩ් එකේමයි.සමහර දවස් වලට අපි ෆේස් බුක් එකෙනුත් චෑට් කලා.ඉගන ගන්න ඔනේ දේවල් වලට එයා මට උදව් කරා විශේෂයෙන් ප්‍රොජෙක්ට්ස් වලදි එන ප්‍රශ්න විසදන්න ගොඩක් උදව් ලෑබුනා,එයා දන්න අයට කියල සයිට්ස්, ඊ බුක්ස් එහෙමත් හොයල දුන්නා.

.එයා ලංකාවෙ ප්‍රසිද්ධ තොරතුරු තාක්ශණ උපාධි ලබාදෙන ආයතනයක උපාධිධරයෙක්.ඒ වගේම දවසක් දෑනගත්ත මට උගන්නපු ලෙක්චර කෙනෙක්ගෙ බෑච්මේට් කෙනෙක් කියලත්.ඒකත් කිව්වෙ එයාමයි.එයා වෑඩ කරේ ප්‍රසිද්ද අයි.ටි කොම්පෑනියක.

පස්සෙ පස්සෙ මට එයාගෙ පවුලෙ විස්තරත් කිව්වා.අම්මයි ආප්පච්චියි,නංගියි ඉන්නෙ කියලත්.නංගි දෑනට කෑම්පස් එකක ඉගන ගන්නවා කියලත්.ඒ මීට මාස 6ය 7කට කලින්.පස්සෙ ටික කාලයක් යනකම් එයා දෑක්කෙ නෑ ගොඩක් වෙලාවට ඔන්ලයින්.

මටත් අමතක වෙලා ගියා.ඒත් දවසක් මෙන්න මෙයා ඔන්ලයින්,හලෝ...කොහොමද නංගි කාලෙකින් නේද? කියාගන.මම්ත් ඈහුවා ගොඩක් කාලෙකින් ඔයා දෑක්කෙ නෑනෙ කියලා.ඊට පස්සෙ එයා කිව්වෙ එයා කරපු ජොබ් එකෙන් අයින් වුනා කියලා.

මටත් පුදුමයි ,මම් ඈහුවා ඈයි ඒ? වෙන එකකට ගියාද කියලා...නෑ...දෑන් ගෙදර ඉන්නෙ...මට පොඩි අසනීපයක් තියනවා ඒ නිසා අමාරුයි ඒ ජොබ් එක කරගන යන්න,ජොබ් එකේ ස්ට්‍රෙස් එක වෑඩී,අයින්වෙලා ටිකක් නිදහස්ව ඉන්න හිතුව,මට කාලෙක ඉදලා ඩිප්‍රෙශන් තියනව දෑන් ඩොක්ටර් කෙනෙක්ගෙන් ට්‍රීට් කරනව කියලත් කීව්වා.

ඒත් මට එයා ගෑන එහෙම දෙයක් කලින් දෑනිල තිබ්බෙ නම් නෑ කතාකරද්දිවත්.මටත් පුදුමයි ඈයි මෙයා මට මෙක කිව්වෙ කියලා.අනික මම් එයාගෙ හොදම යාලුවෙකුත් නෙමේ.අහම්බෙන් ඉදල හිටල කතා කරන්නෙ.මටත් ගොඩක් දුක හිතුනා එයා ගෑන.එහෙම වෙන්න හේතුවක් නම් හරියට කිව්වෙ නෑ මට.

පස්සෙ මම් අන්තර්ජාලයෙ තියන ලිපි කීපයක් කියවලා බෑලුවා.මේවගෙ මානසික බිදවෑටීමකට ගොඩක් හේතු තියෙන්නෙ පුලුවන්ලු.ලගම හිතවත් කෙනෙක්ගෙ වෙන්වීමක් - මියයාමක් නිසා හිතේ ඈතිවන කම්පනය මේකට මූලිකම් හේතුවක් වෙන්න පුලුවන්කියලා තමයි තිබ්බෙ,ඊට අමතරව හෝමෝන අඩුලුහුඩුකම්,ඈල්කොහොල් වගේම මත්ද්‍රවය වලට ඈබ්බෑහිවීම්,ජානමය හේතු,සමාජමය මෙන්ම මනෝවිදයාත්මක සාදකත් මේ විශාදයට හේතුපාදක වෙන්න පුලුවන්ලු.

 උගත් කෙනෙක්ට මෙහෙම උන එක ගෑන මම් ගොඩක් දුක් උනා.හෑම වෙලේම කතාකරද්දි මම කිව්වෙ.ගෙදරටම වෙලා ඉන්න එපා.පුලුවන්නම් යාලුවො,ගෙදර අය එක්ක කොහෙහරි ඈවිදින්න යන්න ,අඩුගානෙ පන්සලට වත් යන්න,තනිවෙන්න හදන්න එපා කියලා.ඒත් එයාට ඕනෙවෙලා තිබ්බෙ හෑමදෙයින්ම අයින්වෙලා ගෙදරට වෙලා ඉන්න.එයාගෙ අම්මටත් මම් ගෑන කියල තිබ්බා.මෙහෙම කෙනෙක් එක්ක එයා කතාකරනවා කියලා.

එක දවසක් කතාකරල කිව්ව අද මම් අම්මත් එක්ක කෑම හෑදුව කියලා නංගි ගෙදර එනවලු කියලා.තවත් දවසක යාලුවෙක් එක්ක ඈවිදින්න ගිහින් ප්‍රදර්ශනයක් බලන්න.එයාට වෙන විශේශ සිදුවීම් කියන්න ගත්තා මම් එක්ක.එක වෙලාවකට මටත් එයාව මග හෑරෙනවා,ඒත් පුලුපුලුවන් වෙලාවට දෑනටත් එයත් එක්ක මම කතාබහ කරනවා. 

එයත් කිව්වෙ අපේ ගෙදර අය අරුනම මේ ගෑන දන්නෙ ඔයා විතරයි, මට එහෙම කතා කලාම හිතට සෑහෑල්ලුවක් දෑනෙනවා කියලා.දවසක් එයා කිව්ව දෙයකින් මටගොඩක් දුක හිතුනා.නංගි මේක කවුරුහරි දෑනගත්තොත් මම් පිස්සෙක් කියල හිතයි නේද?...මම් කිව්වා මට නම් එහෙම හිතෙන්නෙ නෑ.ඔයා ගොඩක් හොද කෙනෙක් කියලා.

අන්තිමටම මට කීවෙ නංගි ඔයා කිව්ව එක හරි, ගෙදරට වෙලා ඉන්න එකේ තෙරුමක් නෑ...මම් ඩේටා එන්ට්‍රි ජොබ් එකක් කරන්න හිතුවා,ඒකට හෙට එන්න කියල තියනවා කියලා.ඊට පස්සෙ නම් තාම මට එයාව හම්බුනේ නෑ.