තවත් බස් කතාවක්

එදා ඉරිදා දවසක්, මං ගෙදර ගිහින් ආයමත් කැම්පස් එන්න කියල උදේ පාන්දර 6ට තියන බස් එකේ නුවර එන්න ස්ටෑන්ඩ් එකට පයින් ආවා.ඇවිත් ටික වෙලාවක් යද්දි ඒ කියන්නෙ 6.10ට විතර මෙන්න නුවර බස් එක එනව,ටිකක් පරක්කු වෙලා.නැග්ගට පස්සෙ තමා දැක්කෙ වෙනදට ඉන්න සෙනග නෑ බස් එකේ, අඩුගානේ සීට් වලට හරියන්නවත් සෙනග නෑ.

මමත් ගිහින් බස් එකේ මැද හරියෙන් වගේ ජනේලයක් අයිනේ ඉදගත්තා.අරන් ගිය බෑග් එකත් ලගින්ම තියාගත්තා මාත් එක්කම වගේ තවත් කීපදෙනෙක් බස් එකට නැග්ගා,අපි නැගල වාඩි වෙනවත් එක්කම ඉස්සරහ සීට් එකක හිටපු තරුණපහේ පිරිමි කෙනෙක් එක පාරටම නැගිටලා ඇවිත් මං හිටපු සීට් එකට පිටිපස්සෙ සීට් එකේ ජනේලෙ ලග වාඩි උනා.ඒත් මට ඒක වැඩිය ගනන් ගතයුතු දෙයක් උනෙ නෑ.ඒක ඒ මනුස්සයගෙ කැමැත්තනේ:)

මම බස් වල යද්දි ටිකට් එක ගන්නකම් ඇහැරල ඉදලා ගමනාන්තය දක්වාම බොහෝවිට නිදාගන යන්නෙ, ඒ නිසා ටිකට් එක ගත්ත ගමන්ම වගේ ඇස් දෙක පියාගන ජනේලේට හේත්තු වෙලා ඔහේ හිටිය.

ටික වෙලාවකට පස්සෙ තැනින් තැන නැවැත්තුව නිසා ඉස්කෝල ලමයි, ඔෆිස් යන අය එහෙම පිරෙන්න ගත්තා. ඉස්කොලෙ යන පොඩි උන් ටිකකගෙ බෑග්ස් කීපෙකුත් මගෙ ඔඩොක්කුවට වැටුනා,ඒ නිසාම මම් සීට් එකේ හොදට පැක් වෙලා ගියෙ.ඒ එක්කම මට තේරුනා නිකන් පිටිපස්සෙ සීට් එකෙ ඉන්න මනුස්සය සීට් එකෙ කොනේ හිදැසින් අත දානව වගේ.

පොඩ්ඩක් පිටිපස්ස හැරිලා බලනකොට ඒ මනුස්සය ඒ සීට් එකෙට ඔලුව තියාගන නිදි.ඔලුව එහාට මෙහාට යන නිසා සීට් එක අල්ලගන ඉන්නව වෙන්නැති .ඒ නිසා සමහර විට මගේ ඇගෙත් වැදෙනව ඇති,ඒ මනුස්සයට නින්ද ගිහින්.එහෙම කියල මට හිතුනේ.

 ඒත් මට මුල ඉදලම සැකයි මේකා මම් ආව ගමන්ම මොකද හිටපු තැනින් නැගිටලා ඒ සීට් එකේ වාඩි උනේ කියල.කෝකටත් මං අවධානෙන් හිටියා.මෙන්න මේකා ආයෙමත් ඇගේ වැදෙනව.ඒ කියන්නෙ අර සීට් එකේ හිදැසින් අත දාල මාව අල්ලන්න හදනව.ඇගිලි එහෙ මෙහෙ යනව මට හොදට දැනුනා.ඒ වෙලාවේ මට දැනිච්ච තරහා ලියන්න තේරෙන්නෙ නෑ කොච්චරද කියල.


මම් අනිත් පැත්තම හැරිලා ඒ මනුස්සයා දිහා හොදට ඔරවලා බැලුව අකමැත්ත - තරහ පෙන්නන්න.කොහෙද ඒකාට ගානක්වත් නෑ. ඒකා සීට් ඇන්දේ ඔලුව තියන් නිදි වගේ ඉන්නව.හැබැයි ආයම ටිකකින් බලද්දි අර ඇගිලි වැඩ! :).

හිටුකො හොද වැඩක් කරන්න කියල,මම් ලග තියාගන හිටිය අසයින්මන්ට්ස් ෆයිල් එක තිබ්බ සීට් එක අයිනෙන්.තියලා හොදට සීට් එකේ කොනට වෙලා සීට් එකට තද වෙලා හිටියා දැන් අර මනුස්සය අත ගන්න බැරුව දගලනව,ඇගිලි ටික හිරවෙලා.

ඔහොම ටික වෙලාවක් තද කරන් හිටියා,සීට් එක ඉස්සරහට උනාට පස්සෙ ඒ මනුස්සය අමාරුවෙන් අත ගත්තා.පස්සෙ මම් ටිකක් ඔරවලා බැලුවා,ඒකා තුශ්නීම්භූත වෙලා බලන් ඉන්නව.

හැබැයි මම් එක වචනයක් වත් ඒ මනුස්සය එක්ක කතා කරේ නෑ.ටික වෙලාවකින් බස් එකෙන් බැහැලා ගියා,එතකොට තමා මට නිවන් ගියා වගේ දැනුනේ!...:)