කරේ යන්නෙ බලාගන

මේ කතාවත් අවුරුදු 20කට වඩා පරණ කතාවක්.මේකට සම්බන්ද අපේ අක්කයි,මමයි.අපේ අක්ක හරියටම මට වඩා අවුරුදු 4ක් විතර වැඩිමල්,එයා ගොඩක්ම කෙට්ටුයි පොඩි දවස් වල.ඒකටත් එක්ක මම මහතම මහතයිලු.අම්ම නම් කියන්නෙ ටික වෙලාවක් වඩාගන හිටියොත් අතේ අමාරුවත් හැදෙනව කියල.මමත් ටිකක් ලොකු උනාම,ඒ කියන්නෙ අවුරුදු 3ක් 4ක් වෙන්න ඇති,දවසක් අපි දෙන්න හැංගිමුත්තන් සෙල්ලම් කර කර ඉන්නවලු.

ඕකෙදි ඉතින් හැංගිලා ඉන්න එකා ඉස්සරහට කඩන් පනින එකනෙ කරන්නෙ  හූ...දැක්කා!!...කියාගන.අක්කා හැංගිලා ඉන්න වෙලාවක මම හොයන්න යද්දි අක්කව හම්බවෙලා,එයා ඉදල තියෙන්නෙ පිටිපස්සට හැරිල,එක පාරටම ආ...මේ ඉන්නෙ! කියල හිතලා මමත් එයාගෙ කරේ එල්ලිලා.මම් කරේ එලිච්ච පාරට අක්කගෙ  උරහිසේ අස්ථියකුත් බිදිලා,අර රූපෙ තියන අස්ථිය තමයි බිදිල තියෙන්නෙ.

කැඩුම් බිදුම් වෙදමහත්තයෙක් ලගට ගිහිල්ලු ඒක හදාගත්තෙ,තෙල් ටිකක් එහෙම උරහිසේ ගාල කතා කර කර ඉන්න ගමන් අක්කගෙන් නම එහෙම ඇහුවලු.එක පාරටම ටොක් ගාල කැඩිච්ච අස්ථි කෑල්ල යටට එබුවලු.ඊට පස්සෙ එක පාරම හරි ගියා කියල තමයි අම්ම කිව්වෙ.මේ කතාව මම් අහගත්තෙ ලගදි දවසක් නැචුරල්ව ලුනු කරේ ගෙනියන්න ගිහින්.