පීස්සෙ දිය ඇල්ල බලා...

 

මගෙ හොදම යාලුවෙක් එයාලගෙ ඇනිවසරි එක වෙනුවෙන්, අපි කට්ටිය එකතු වෙලා නිවාඩු වෙලාවක කොහෙ හරි යං!... කියල යෝජනා කරා. මගෙ උපන්දිනේත් යෙදිල තිබබේ එයාල දෙන්නගෙ ඇනිවසරි එක දවසෙමයි.ඒ නිසාම නෑ...බෑ... නොකියා මම් ඇතුලුව කවුරුත් එක පයින් කියා හිටිය, කොහෙහරි යං කියල.

මතක විදියට විභාගෙටත් ලග දවසක්.විභාග ආතතිය අඩු වෙන්නත් එක්ක යන්න හොද තැනක් ගැන කල්පනා කර කර ඉද්දි කට්ටිය ගෙම අදහස උනේ,අපි කවුරුත් ගිහින් නැති තැනකට යන්න තියනව නම් හොදයි කියල.

ඔන්න ඔහොමයි පීස්සෙ දිය ඇල්ල බලන්න යන්න කට්ටියව සෙට් කර ගත්තේ.

කට්ටිය කිව්වට අපි 6 දෙනෙක් විතරයි ගියේ. මමයි ශානීයි,ජනකයි,ගිටාරියි,පැතලියයි,පනුවයි. 

බෝඩිමේ හිටිය මගෙ යාලුවො දෙන්න තමයි ශානියි,ගිටාරියි.

ජනක අපි කට්ටියටම ඇති වෙන්න  කඩල තම්බලා හොදට මිරිස් දාලා,පොල් කෑලි එහෙමත් කපලා දාලා අරන් ඇවිත් තිබ්බා.කොල්ලො උනාට එයාල බොඩිමේ උයාගන එහෙමත් කෑව,අපි වගේ නෙමේ :) .

මමයි ශානියි ගිටාරියි එකතුවෙලා පෙතිපාන් අරන් මාගරින් ගාල හදාගත්ත,ඒක කෝකටත් ලේසිනේ.ලොකු වතුර බෝතල් කීපයකුත් ලෑස්ති කරගත්ත,මොකද වතුර ශුවර් නෑ ඒ පැති වල.

තව පෙන්ඩෝල්, සිද්ධාලේප...වගේ අත‍ය්‍යවශ්‍ය දේවල් ටිකකුත් පටවගත්තා, කියන්න බෑනේ මේ වගේ ගමනකදී හදිස්සියේ වෙන දේවල්... 

අපි කට්ටියම කැම්පස් එක ඉස්සරහට එකතුවෙලා බදුල්ල ටවුන් එකට ගියා.බදුල්ලේ ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් පනුවවත් අල්ලගෙන පස්සර බස් එකට නැග්ගා.

ටිකක් දුර යද්දි ඔන්න මට අර ලෙඩේ...දැන් නම් ශුවර් එකට යන්නම එනව.කොහොම හරි වාවගන හිටියා බහිනකම්ම.

බහින්න ලංවෙද්දිම පැතලියා බුවෑක්...ගාල දැම්මෙ නැතෑ...එහෙම නොවෙනව නම් තමා පුදුමේ...යන වංගු වල හැටියට.

මම නම් එදා බේරුනා බුවෑක්...ලෙඩෙන් ඒත් බස් එකෙන් බැස්සට පස්සෙත් ටිකක් ඔලුව කෑරකැවෙන ගතිය තිබ්බා.

පාරත් සෑහෙන්න පාලුයි,කෙනෙක් දෙන්නෙක් ඉදලා හිටලා පාරේ එහෙ මෙහෙ යනව.වාහනත් නෑ.බැස්ස තැනම තිබ්බ බස් හෝල්ට් එකක් වෙනුවෙන් හදලා තිබ්බ,පොඩි ආවරණයකට වෙලා අපි උදේ කෑම ගත්තා,ඒ වෙද්දි ඔක්කොටම හෙනටම බඩගිනි හැදිලා තිබ්බෙ.

ගෙනිච්ච පාන් ටික කාල බඩ පුරවගන කට්ටිය තේ වත්ත මදින් පල්ලම් බහින්න පටන් ගත්තා...මග තිබ්බ කඩේකින් ලොකු බීම බෝතල් කීපෙකුත් ගත්තා.වතුර මදිවුනොත් කියල.

සෑහෙන දුරක් පයින් ගියාට පස්සෙ මෙන්න වතුර ගලන සද්දේ ඇහෙන්න පටන් ගත්තා.තෙතබරිත පරිසරයක් තමා තිබුනේ,අහන ආහන අය නම් කිව්වෙ මේ දවස් වල නම් ඇල්ල බලන්න යන එක එච්චරම හොද නෑ...,වතුරත් වැඩී අනික යන්න බෑ... ලිස්සනව! කියල.

මෙච්චර දුර ආපු එකේ හැරිල යන්නැයි,ඔන්න ඔහෙ ආව එකේ ගිහින්ම යන් කියල අපි ඇතුලටම ගියා.අපි දන්නවැයි ඉතින් ඒ කිව්ව එකේ භායානක කම.මගක් ගියාට පස්සෙ තමා වැඩේ බරපතලකම තේරුනේ.

යනකොටම පොඩි වානකින් වගේ එකකින් තමා ඇල්ල පැත්තට යන්න ඕනේ,වතුර ගලනව හෝ ගාලා කොහොමින් හරි අත් අල්ලගන ලිස්සලා යන්නෙ නැතුව එගොඩ උනා.

අම්මෝ ලිස්සලා ගියානම් කොහෙන්නවතීද කියල හිතාගන්නවත් බෑ. 

ඔහොම කැලේ ඇතුලෙන් ගිහින්... ගිහින්... යන්තම් පාර හොයාගන ගියා කැලේ ඇතුලටම.යනව... යනව... ඉවරයක් නෑ.ඇල්ලේ සද්දේ ඇහෙනව ඒත් පේන්නේ නෑ,වෙලාවකට අපිට හිතුනා පාර වැරදිලාවත් ද කියලත්.

අන්තිමට තිරණය කරා බැදලා තිබ්බ කානුව දිගේ යන් කියල,ඒක සෑහෙන ලොකු කාණුවක්, වතුර ගලා යන යනව පිරිලා ඉතිරිලා.ඕන එකක් වෙච්චාවේ කියල ගැට්ටෙන් අඩිය තිය තියා හිමීට හිමීට ගියා...,වැටුනා එහෙම නම් සෑහෙන පහතකට රූටල යනව.

ඔහොම ගිහින්... ගිහින්... කැලේ අස්සෙ  හැදිලා තිබ්බ පොඩි අඩි පාරක් දිගේ ඇවිත් අපි ගල් පොත්තක් ලගට ආව,ඇවිත් ගෙනාව බීම වලින් පිපාසේ නිවාගන,කඩල වලට වග කිව්වා,ඒ වෙද්දී සෑහෙන බඩ ගින්නකුත් තිබ්බා.

ඒ අස්සේ කූඩැල්ලොත්  සමහරුන්ගෙ කකුල් වල එල්ලිලා.සිද්ධාලේප අරන් ගිය එක හොදට ගියා.

ගමන පටන් ගද්දි තිබ්බ පොද වැස්ස එන්න එන්නම වැඩිත් කරනව.කරන්න දෙයක් නෑ,ලගටම ඇවිත් ආපහු හැරිලා යන්නත් බෑනේ.ඒ අස්සෙ ගස් එහෙමත් කඩාගන වැටිලා,අපේ ගමන අඩාල කරන්න ඒකත් හේතු උනා.බාගෙට තෙමිලා කට්ටියම.කැලේ ඇතුලේ කුඩ ඉහලගන යන්න කියලැයි!...

මෙන්න ඇල්ලේ සද්දි ටික ටික වැඩි වෙනව,එතකොටම  එකෙක් කියපි අන්න ඇල්ල කියල,එතකොටම අපි දැක්ක ඈතින් පීස්සෙ ඇල්ල!.

පුදුම හදිස්සියක් තිබ්බෙ ඇල්ල ලගට යන්න,ඇයි සෑහෙන කට්ටක් කෑවනේ මේක බලන්න එන්න.

මාර ලස්සනයි එකපාරටම උඩ ඉදන් වතුර කඩාගන වැටෙනව.එතන ඇල්ල බලන්න එන අයටත් ටිකක් උඩට නැගලා බලන්න ආරක්ශිත ආවරණයක් හදලා තිබ්බ.ඇල්ල බලන අයගේ ඇගවල් පිණිවලින් නෑ වෙනව.ඒ වෙලාවෙත් වැස්ස,අනික ඇල්ලෙන් වැටෙන වතුර වල පිණි.

ගොඩාක් වෙලා  අපි  ඇල්ල දිහා බලාගන හිටියා.එන්න සිහියක් නෑ එක්කෙනෙක්ට වත්.ඒත් ඉතින් හවස් වෙන්න කලින් එන්නත් එපැයි.ටික වෙලාවක් ඉදලා එන්න ආව.යද්දි බැහැගන බැහැගන ගියාට උඩට එද්දි සෑහෙන මහන්සියි.කන්දක්නේ නගින්න තියෙන්නෙ.බෑ කියල බෑනේ කොහොම හරි නැගලා නැගලා ආවා.

සෑහෙන වෙලාවකට පස්සෙ කැලෙන් එලියට ඇවිත් වානත් පහු කරලා එනවත් එක්කම,පොඩි වෙලාවකින් මෙන්න තඩි වැස්සක් පාත් උනා.කිලෝමීටර් ගානක් අපි වැස්සේ බාගෙට තෙමි තෙමී තේ වත්ත මැදින් වැටිලා තිබ්බ පාරේ ඇවිදගන ආවා.අවට ගොඩාක් ලස්සනයි,කදු...මීදුම...හැමදේම එක්ක අමුතුම ලස්සනක් එකතුවෙලා තිබ්බ.

ඔහොම සෑහෙම දුරක් පයින් ඇවිත් තමයි බස් එකකට නැග්ගේ ආයම බෝඩිමට එන්න.

පස්සරට ඇව්ත් බදුල්ල හරියට එද්දි ටිකක් විතර හවස් වෙලා.අපි කට්ටියම කැම්පස් එක ලගින් බැස්සා,පනුව බදුල්ලටම ගිහින් කොළඹ බස් එකක නැග්ගා කියල මැසේජ් එකක් එවල තිබුනා..ගියපු ගමන් වලින් සෑහෙන්න විනෝද වුන ඒවගේම බොහොම භයංකර ගමනක් තමා ඒක.

මෙන්න අපි ගිය පාර: අපි නම් බදුල්ල ටවුන් එකේ ඉදලා පස්සරට ගියා... බදුල්ල - පස්සර බස් එකේ,ගිහින් බිබිල පාරේ 10 කිලෝමීටර් විතර යන්න ඔනේ.එහෙම ගිහින් පීස්ස හන්දියෙන් බැස්සා.ඊට පස්සෙ ඉතින් පයින් සරණං ගච්චාමී කියල, තේ වත්ත මැද්දෑවෙන් යන්නයි තියෙන්නෙ උඩටම.

(ප.ලි: මට අමතක වෙලා තිබ්බ පාර මතක් කරලා දුන්නෙ ශානි.ස්තූතියි ඔයාට. )