සක්කාරං

මේ දවස් වල වැඩට යනව ඇරෙන්න සති අන්තෙ ගත වෙන්නෙ සැහැල්ලුවෙන්,ස්ට්‍රයික් නිසා ලෙක්චර්සුත් නෑ.ඒ නිසා පොත් කීපයක් ගත්ත කම්මැලි කමට කියවන්නත් එක්ක.ලයිබ්‍රි එකට බැදිල හිටියත් පොත් ගන්න භාර දෙන්න යන්න වෙලාවක් වෙන්කරගන්න කම්මැලි වෙලා.

ඉතුරු වෙන එකම දවස වෙන ඉරිදා දවස ගෙදරට වෙලා ඉන්නමයි හිතෙන්නෙ.ඒක නිසා යන එන ගමන් බස් එකෙන් බහින තැනම තියන  බුක්ශොප් එකෙන් පොතක් දෙකක් අරන් එන්න පුරුදුවෙලා.සක්කාරං කියන්නෙ එහෙම ගත්ත එක පොතක්.දවසින් දෙකින් කියවල ඉවර උනා.මේ පොත 2011 අවුරුද්දෙ ස්වර්ණ පුස්ථක සම්මානය සදහා නිර්දේශ වෙච්ච නවකතාවක්.ලියල තියෙන්නෙ චම්මින්ද වෙලගෙදර මහත්තයා.

කතාවෙන් කියවෙන්නෙ තමන් ජීවත්ව ඉන්නා ඉඩමේ පවා අයිතියක් නොතිබුනත් සිය රාජකාර්ය අකුරටම ඉටුකරපු,සිය රාජකාරිය දේවකාරිය කරගත්, එක්තරා කුලයකට අයත් උතුම් මිනිසුන් සමූහයක ජීවිත කතාව.

අතීතයේ එක්තරා කාලසීමාවක මේ රටේ තිබිච්ච වැඩවසම් ක්‍රමය තුල සමහර කුලවලට විදින්නට සිද්ද වුන අකටයුතුකම් මෙයින් කියවෙනව. විශේෂයෙන් කාන්තාවන්ට විදින්නට සිද්ධ වුන අතවර, ලිංගික සූරාකෑම්,  අලලා ලියවෙච්ච කතාවක්.ඔයාලත් කියවලා බලන්න.